Μονόπρακτο:Πέρα στην Κόκκινη Μηλιά σας παίρνει την ανάσα

 Μονόπρακτο :

"Πέρα στην Κόκκινη Μηλιά σας παίρνει την ανάσα" 

Αφηγητής : 

    Στης νύχτας το στερέωμα

    Στης μέρας το λιοπύρι

   είτε στο φως του φεγγαριού

μα και στην μαύρη πίσσα 

μέσα στης πόλης την βουή  

 μέσα σε δρόμους και σε κτήρια ψηλά κι         ανθρωπογεμισμένα

    μα και σ'αγρούς 

    και θάλασσες, βουνά απομονωμένα

κάποια Αόρατα Σπαθιά καλά ακονισμένα
θερίζουν τους Αόρατους που σας διαφεντεύουν.

Γροικάστε πολυδύναμοι μα είστε μόνο Ψεύτες
Δειλοί και υποχθόνιοι που κρύβεστε σαν Κλέφτες 

Νιώθετε τάχα Σιγουριά γιατί Εγγυηθήκαν

Μα πάνω στην Ανάγκη σου καθώς τελειώνει ο Χρόνος 

πίσω στρέφεις να δεις και είσαι πλέον Μόνος

-"Τί ναν αυτό που φαίνεται σε 10 πόδια μάκρος;
Μην είναι οι Αόρατοι που με διαφεντεύουν;
Αφού μου εγγυήθηκαν πως θα με περιμένουν"

-"Μαύρε Αφέντη Βελζεβούλ τί ειν' αυτό που βλέπω;
Σαν πυραμίδα φαίνεται μα είν' αλλοιωμένη.."

"Αμάν αφέντη βρωμερέ Καλό που μας εβρήκε
Σφάξανε τους Αόρατους που μας επροστατεύαν
βάλανε στίβες κεφαλές και φτιάξαν πυραμίδα..
Τί τα θελα ο άμυαλος, κι αν γύρισα τί είδα; "

" Μα που σαι Αφέντη Βρωμερέ προστάτη αποβρασμάτων; "

-" Εδώ είμαι τέκνο μου κακό, πιστέ μου δολοφόνε

"Πλάσμα υπάκουο, άσχημο πάνω μου κολλημένο
Σε λάσπη μέσα και σκατά σ' είχα μπαλσαμωμένο..
Θυμάσαι; "

" Σ' είχα πάντα πλούσιο γεμάτο εξουσία
Με πλήθος από κόλακες και μέσα στην λαγνεία
Μα τώρα ήρθε η ώρα σου να μου τ' αποπληρώσεις
Και μην ακούσω από το στόμα σου
Στερνή να σ'είχα γνώση
Πείνα με καίει τρομερή, έχω καίρο να φάω
Μισοριξιά κι αν φαίνεσαι παίζει και να χορτάσω..... "

Κυνηγός Πιθήκων

Ομάδα Ιωάννης Κομνηνός